دوشنبه دهم بهمن بیستمین دوره جشنواره کتاب و رسانه در حالی برگزار میشود که در این دوره این جشنواره، تغییراتی را شاهد بوده است و برگزارکنندگان آن سعی کردهاند که با اعمال این تغییرات، جشنواره را بهروزرسانی کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جشنواره کتاب و رسانه از جمله جشنوارههای دیرپا، باسابقه و تأثیرگذاری است که دو دهه از برگزاری آن، میگذرد. بسیاری از روزنامهنگاران و خبرنگارانی که در این دو دهه در حوزه کتاب، مشغول به کار بودهاند، از برگزیدگان این جشنواره هستند و با مروری بر 20 دوره این جشنواره، میتوان چشماندازی روشن از وضعیت کتاب در رسانههای کشور داشت.
اهداف برگزاری این جشنواره از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، افزایش توجه به کارکردهای رسانه در حوزه نشر و ترویج کتابخوانی؛ تقویت فرهنگ عمومی و فرهنگ مکتوب جامعه از طریق افزایش سطح فرهنگ مطالعه در کشور؛ ریلگذاری برای تولیدات خلاقانه از طریق شناسایی، معرفی و حمایت از ایدههای برتر تولید محتوای رسانهای؛ هدفگذاری برای حرکت به سمت تولید آثار فاخر و تأثیرگذار رسانهای و ترویجی با موضوع کتاب؛ توجه به نقش مردم به عنوان بزرگترین گروه مخاطب صنعت نشر و ایجاد و تقویت نگاه سیاستگذارانه جشنواره در فضای رسانهای کشور عنوان شده است. ضمن اینکه امسال و در دوره بیستم بخش ویژهای با نام «ایدهپردازی تولید محتوا» با موضوع ترویج گونههای جدید کتاب به جشنواره اضافه شده است.
از تغییرات دیگری که در دوره بیستم در جشنواره اعمال شده است و اقدام مفید و شایستهای هم محسوب میشود، اهدای چهار جایزه ویژه به ناشر فعال در استفاده از رسانهها، شخصیت فعال رسانهای کتاب، انتخاب مردمیو رسانه حامی کتاب است که عملاً دایره پوشش جشنواره را به فعالانی فراتر از فعالان رسانهای گسترش میدهد.
برگزاری این جشنواره با اهدافی که برشمردیم و کسی در درستی آنها شکی ندارد، اقدام مفیدی است، اما نباید از یاد برد که موضوع کتاب و رسانه، یک موضوع چندوجهی است و همچنان که نیازمند تجلیل از فعالان این عرصه و خبرنگاران کتاب به عنوان عاشقترین گروههای رسانهای به کار فرهنگی هستیم، باید مشکلات سخت و جدی این حوزه را هم آسیبشناسی کنیم.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیهم از طریق معاونت امور فرهنگی و هم از طریق معاونت مطبوعاتی خود باید بررسی و پژوهش کند تا به صورت دقیق و علمیبه این پاسخ برسیم که چرا روز به روز صفحات کتاب در رسانههای مکتوب کمتر میشود، بیشتر خبرگرازیها رویکرد مشخص و جامعی نسبت به این حوزه ندارند و حتی در رسانه ملی، برنامههای معدود و محدودی با موضوع کتاب و کتابخوانی تولید میشوند و بعد از مدتی هم دیگر ادامه نمییابند.
اگر مسئولان ما کتاب و کتابخوانی را نیازی فرهنگی و اساسی برای جامعه میدانند، باید برای ایجاد این نیاز و عطش در جامعه برنامهریزی و سلیقهسازی کنند. همان کاری که چندین سال قبل در رسانه رسمی این کشور برای فوتبال انجام شد و با برنامهسازیهای گسترده و افزایش ساعات پخش برنامههای ورزشی، همه جوانان و نوجوانان کشور را درگیر موضوع فوتبال کردیم؛ اگر بخواهیم با برنامهسازی، تبلیغات و بازکردن در رسانههای رسمی و غیررسمی به روی نویسندگان، مترجمان و اهل قلم میتوانیم آنها را به چهرههای شناخته شده و محبوب تبدیل کنیم. شاید بخشی از مشکل در اینجا است که بیشتر مدیران رسانههای ما، افراد سیاسی هستند و نیاز کشور و اهمیت حوزه فرهنگ را به درستی نمیشناسند و به همین دلیل وضعیت به جایی رسیده است که باید در میان دَهها روزنامهای که در سطح کشور منتشر میشود، به انتشار صفحه یا ستون کتاب در تعداد اندکی از آنها دل خوش کنیم.
انتهای پیام/